موتور تراکتور

 قسمتهاى اصلى تراکتور

تراکتور هاى امروزى معمولاً چند قسمت اصلى دارند که عبارت اند از:

موتور( :(engin

توان لازم را براى انجام کار هاى مختلف تراکتور تامین مى کند. بیشتر تراکتور ها موتور احتراقى دارند.

دستگاه انتقال نیرو:

وظیفه این دستگاه، انتقال نیروى مکانیکى موتور به چرخ هاى محرّک براى به حرکت درآوردن تراکتور است.

در طى این انتقال، تغییرات لازم بر روى دور و گشتاور تولید شده موتور انجام مى شود. بخشى از نیروى موتور به

محور گردنده اى به نام محور نیروده که در عقب تراکتور نصب شده است، منتقل مى شود.

سیستم تعلیق، هدایت و کنترل:

امکان حرکت راحت و هدایت تراکتور را میسر مى سازد.

سیستم هیدرولیک:

سیستمى است که بخشى از توان موتور را به صورت هیدرولیکى براى به کار انداختن و کنترل جک ها و

قسم تهاى هیدرولیکى تراکتور و ماشین هاى کشاورزى در اختیار مى گذارد.

سیستم برق رسانى:

بخشى از این سیستم برق مورد نیاز مصرف کننده را تامین مى کند، این سیستم قطعاتى براى ذخیره برق

تولید شده دارد.

تجهیزات مختلف:

تراکتور هاى امروزى معمولاً مجهّز به اتاق، سیستم گرمایشى (براى ایجاد دماى مناسب)، شاسى، قلاب هاى

اتصال سریع و... براى آسایش راننده و آسان شدن کار هستند.

-1-3 اجزاى ظاهرى تراکتور

تعمیرات صحیح تراکتور نیاز به شناخت اجزاى تشکیل دهنده آن دارد و باید کاربرد هر یک را آموخت.

براى شناخت قطعات ظاهرى تراکتور به کنار تراکتور رفته و هر قطعه را از نزدیک مورد بررسى قرار دهید.

این قطعات در ادامه مطلب معرفى مى گردند. 

 

نکته:

نام و محل قرار گرفتن و نام اجزاى ظاهرى تراکتور را به خاطر بسپارید تا در مراحل بعد بتوانید آن هارا

شناسایى کنید.

بدنه و پوشش هاى تراکتور:

این قطعات در تراکتور کار محافظت و پوشش دادن قسمت هاى تراکتور را بر عهده دارندو باعث زیبایى ظاهر

تراکتور مى شوند. این پوشش ها عبارتند از: گلگیرها، درپوش موتور، شبکه هاى بغل، شبکه جلو، پوشش داشبورد،

قاب محافظ و اتاقک محافظ.

الف) گلگیرها:

روى چرخ هاى عقب نصب شده و جلوى پاشیده شدن گل و خاک را به سمت راننده مى گیرد.

ب) درپوش موتور:

در قسمت بالاى موتور نصب شده و آن را مى پوشاند.

ج) شبکه بغل:

این شبکه ها مشبک بوده و در کناره هاى رادیاتور و پروانه نصب مى شود. این شبکه ها بعنوان محافظ و

سپرى در مقابل خطر برخورد اجسام خارجى با پروانه عمل مى کنند.

د) شبکه جلو:

در جلو تراکتور نصب شده و در مقابل برخورد اجسام خارجى از رادیاتور محافظت کرده و در تراکتور ،U650

باترى در پشت آن قرار گرفته محافظت مى شود.

ه) پوشش داشبورد:

در بالاى داشبورد قرار گرفته و از مدارات و سیم کشى هاى پشت داشبورد محافظت مى کند.

و) قاب محافظ:

قاب محافظ معمولا دو یا چهار میله متصل به شاسى تراکتور است. و در

صورت واژگونى تراکتور از افتادن تراکتور روى راننده جلوگیرى مى کند.

ز) اتاقک محافظ:

این اتاقک علاوه بر محافظت از راننده در زمان واژگون شدن تراکتور،

راننده را در مقابل عوامل جوى و غیره محفوظ نگه مى دارد.

وسایل راه اندازى و کنترل تراکتور

تعدادى از این اجزاء وظیفه راه اندازى و کنترل تراکتور را بر عهده دارند

براى مشخص کردن این تجهیزات معمولاً علایمى به کار مى رود که اکثر

کارخانه هاى سازنده از این علایم استفاده مى کنند. شکل ) برخى از این علایم

را نشان مى دهد.

پس از آشنایى با علایم مربوط به وسایل راه اندازى، کنترل تراکتور، قبل

از اقدام به تعمیرات باید با این وسایل آشنا شوید تا در زمان عیب یابى تراکتور

وموتور بتوانید از درستى کار آ نها اطمینان حاصل کنید.

الف) فرمان ( ( steering

براى هدایت تراکتور از فرمان استفاده مى شود. فرمان تراکتور در جلوى

صندلى راننده قرار دارد.

ب) صندلى راننده

جایگاهى است که راننده روى آن مى نشیند و معمولا قابل تنظیم است.

صفحه وسایل اندازه گیرى و هشدار دهنده و کنترل راننده

(داشبورد)

در رانندگى با تراکتور، راننده علاوه بر تعیین مسیر و هدایت صحیح تراکتور، به

طور همزمان باید کار قسمت ها و سیستمهاى مختلف آن را به کمک علایم هشدار

دهنده کنترل کند. لذا در قسمت جلوى راننده داشبورد وجود دارد. کلیه چراغ هاى

هشداردهنده، کلی دها، درج ه ها، چراغ هاى آگاهى دهنده از وضعیت کار تراکتور، بر روى

آن نصب شده اند... 

الف) درجه فشار روغن و یا چراغ هشدار دهنده فشار روغن

میزان فشار روغن موتور توسط یک درجه، که معمولاً درجلوى راننده روى

داشبورد قرار دارد، نشان داده مى شود.

نکته:

این درجه مقدار روغن در کارتر را نشان نمى دهد.

ب) درجه نشان دهنده میزان سوخت مخزن (باک) ( ( fuelgauge

این درجه میزان سوخت موجود در مخزن سوخت را نشان مى دهد. که بیشتر با

عدد یا رنگ مشخص مى گردد.

ج) درجه آب

در تراکتور هایى که موتور آن ها داراى سیستم خنک کننده آبى هستند، درجه آب،

دماى آب موتور را برحسب سانتیگراد یا فارنهایت نشان مى دهد.

د) درجه شارژ باترى یا چراغ هشدار دهنده

درجه شارژ باترى نشان دهنده وضعیت کار مولد برق مى باشد. در برخى از

تراکتور ها به جاى درجه، از چراغ هشداردهنده استفاده مى شود.

ه) دورسنج، ساعت شمار، سرعت سنج

دورسنج: میزان دور موتور را (برحسب دور در دقیقه ( rpm )) نشان مى دهد.

ساعت شمار تراکتور: میزان کارکرد موتور را بر حسب ساعت نشان مى دهد.

سرعت سنج: سرعت پیشروى تراکتور به وسیله آن اندازه گیرى مى شود

و) چراغ هشدار دهنده وضعیت صافى هوا:

برخى از تراکتور ها داراى این چراغ هشدار دهنده هستند. این چراغ هنگامى که

سوئیچ در وضعیت روشن قرار مى گیرد ولى موتور هنوز روشن نشده است، روشن بوده

و بلافاصله پس از روشن شدن موتور خاموش مى شود. در صورت گرفتگى صافى هوا

این چراغ روشن مى شود.

ز) چراغ هشداردهنده ترمز دستى:

چنانچه ترمز دستى کشیده شود و سوئیچ در وضعیت روشن باشد، چراغ مربوط

روشن مى شود. با خارج شدن ترمز دستى از درگیرى، این چراغ خاموش خواهد شد.

ح) چراغ هشداردهنده فشار روغن هیدرولیک و جعبه دنده:

این چراغ در بعضى از تراکتور ها وجود دارد. روشن شدن این چراغ در حالیکه موتور

روشن است اخطار مى دهدکه فشار روغن در سیستم هیدرولیک تراکتورکمتر از حد

مجاز مى باشد.

ط) دکمه خاموش کن:

در بعضى از تراکتور ها ( U650 ) براى خاموش کردن موتور کافى است با استفاده

از اهرم گاز دستى دور موتوررا کم کرد تا به صفر برسد. این عمل جریان سوخت را

قطع نموده، و باعث خاموش شدن موتور مى شود.

در نوع دیگرى از تراکتور ها ( MF285 ) راننده با دکمه خاموش کن، جریان سوخت را

قطع مى کند، تا موتور خاموش شود و براى روشن نمودن مجدد باید دکمه خاموش

کن به وضعیت روشن برگردد تا سوخت جریان یابد. این اهرم در کنار فرمان و در

دست رس راننده قراردارد.

وسایل هدایت تراکتور:

الف) چرا غهاى جلو

در قسمت جلوى تراکتور دو چراغ با نور سفید وجود دارد که هر کدام در یک طرف

نصب شده اند و مسیر حرکت تراکتور را در مواقع تاریک روشن مى کنند.

ب) چراغ اصلى عقب

روى گلگیر عقب تراکتور نصب شده و براى روشن کردن پشت تراکتور در حین

کار شبانه کاربرد دارد. این چراغ را اصطلاحاً »چراغ کار « مى نامند

ج) چرا غهاى راهنما:

این چراغ ها در دو سمت جلو و عقب گلگیر هاى تراکتور نصب شده اند و با حرکت

اهرم راهنما روى داشبورد روشن مى شوند. آن ها در موقع روشن بودن به حالت چشمک

زن کار مى کند.

د) چرا غهاى خطر:

چراغ خطر به رنگ قرمز بوده و روى گلگیر هاى عقب تراکتور قرار دارند. هنگام

حرکت تراکتور درشب، نور قرمز آن ها در عقب تراکتور مشخص مى باشد.

ه) چرا غهاى ترمز:

در کنار چراغ خطر ها قرار دارند که با فشار دادن پدال ترمز روشن مى شوند. روشن

شدن آ نها نشان دهنده استفاده از ترمز و کاهش سرعت حرکت تراکتورمى باشد.

و) پریز تریلر (پى نورد):

این پریز معمولاً در عقب تراکتور قرار دارد و با وصل نمودن سیم برق تریلر به این

پریز، چراغ هاى ترمز، خطر و راهنما که در پشت تریلر قرار دارند، به مدار چراغ هاى

تراکتور متصل مى شوند.

ز) پدال گاز:

بافشارروى پدال گاز که در زیر پاى راست راننده تراکتور قرار دارد میتواند با ارسال

سوخت بیشتر به موتور، دور آن را تغییر د ا د.

ح) اهرم گازدستى:

این اهرم در کنار فرمان و در دست رس راننده قر ار دارد راننده تراکتور براى ثابت

نگه داشتن دور موتور و یا سرعت حرکت تراکتور، از این اهرم استفاده مى کند. اگراین

اهرم در هر وضعیّتى قرار داده شود در همان حالت باقى مانده و دور موتور را نیز ثابت

نگه مى دارد.

ط) پدا لهاى ترمز:

زیر پاى راننده تراکتور دو پدال ترمز قرار دارد. هر کدام از پدال ها به ترمز یکى

ازچرخ هاى عقب مرتبط است. دو پدال ترمز را با جفت کن مى توان به هم وصل کرد.

پدال هاى ترمز براى متوقف نمودن تراکتور یا کاهش سرعت آن مورد استفاده قرار

مى گیرند. در تراکتو رهاى کوچکتر مانند تراکتور هاى باغى یک پدال ترمز وجود دارد.

ى) اهرم ترمز دستى:

اهرم ترمزدستى معمولاً در سمت چپ تراکتور قرار دارد و بعد از توقف تراکتور

براى جلو گیرى از حرکت تراکتور باید آن را کشید. براى ازاد کردن اهرم ترمز دستى،

دکمه سر اهرم را به داخل فشار داده، اهرم را در همان حالت کمى به سمت بالابکشید

و پس از داخل رفتن دکمه آن را به سمت پایین حرکت دهید.

ک) پدال کلاچ:

این پدال زیر پاى چپ راننده تراکتور قرار دارد و در اثر فشارى که با پا به آن وارد

مى شود، انتقال نیرو از موتور به جعبه دنده را قطع مى کند.

ل) اهرم تعویض دنده و دنده کمک:

اهرم تعویض دنده معمولاً در جلوى صندلى راننده قرار دارد و اهرم کمک در

برخى از تراکتور ها ( MF285 ) در کنار اهرم اصلى تعویض دنده و در برخى دیگر در

کنار صندلى نصب مى شود. این اهرم ها براى انتخاب دنده مناسب تراکتور، متناسب با

وضعیت کار و سرعت آن به کار مى رود.

م) محور یا اکسل جلو:

در قسمت جلوى تراکتور قرار دارد و چرخ هاى جلو روى آن نصب

شده اند. اکسل از یک نقطه در وسط شاسى به تراکتور مفصل بندى

شده است.

ن) پمپ و صافى روغن هیدرولیک فرمان:

به طور مثال پمپ فرمان تراکتور MF285 درکنار موتور قرار دارد.

این پمپ فشار روغن لازم براى سیستم هیدرولیک فرمان تراکتور را

تامین میکند

کار در کارگاه:

زیر نظر هنرآموز از تراکتور هاى موجود در هنرستان بازدید کرده و مشخصات

ظاهرى، وسایل راه اندازى، کنترل تراکتور ها را مورد بررسى قرار دهید.

-1-4 اجزاى ظاهرى موتور

براى تعمیر موتور تراکتور باید با اجزاى ظاهرى که در

اطراف موتور تراکتور قرار دارند آشنا شوید در شکل 25 - 1 این

قطعات نشان داده شده اند نام و محل قرار گرفتن آن ها را به

خاطر بسپارید.

اجزاى قابل رویت سیستم هاى موتور تراکتور را مى توان در

چند سیستم زیر طبقه بندى کرد که عبارتند از:

- سیستم هوارسانى

- سیستم سوخت رسانى

- سیستم خنک کننده

- سیستم روغن کارى

- سیستم برق رسانى

- وسایل تخلیه دود

این سیستم ها داراى اجزایى مى باشند که برخى از آن ها در

خارج از موتور دیده مى شوند.

سیستم هوا رسانى:

این سیستم هواى مورد نیاز موتور را پس از تصفیه در اختیار

سیلندر ها قرار مى دهد. که شامل قطعات: پیش صافى، صافى

اصلى و مانیفولد هوا مى باشد.

الف)پیش صافى:

در مسیر ورود هوا به صافى اصلى و روى قسمت جلو درپوش

تراکتور قرار دارد.

ب) صافى اصلى:

در زیر درپوش تراکتور قرارگرفته و جلو ورود گرد و غبار هوا

به داخل موتور مى گیرد.

ج) مانیفلد هوا:

هواى خارج شده از صافى اصلى را بین دریچه هاى ورود هوا

به موتور تقسیم مى کند.

وسایل تخلیه دود:

براى انتقال دود از داخل موتور به خارج آن و کاهش صداى

حاصل از انفجار در خارج از موتور قطعاتى روى موتور نصب شده

است که عبارتند از: مانیفلد دود، لوله اگزوز و منبع اگزوز

الف) مانیفلد:

دود خارج شده از دریچه تخلیه سیلندر موتور را در یافت و به لوله اگزوز منتقل

مى کند این قطعه به سر سیلندر متصل مى باشد.

ب) لوله اگزوز:

دود را از مانیفولد دریافت و به سمت منبع اگزوز، بالاى در پوش موتور منتقل

مى کند.

ج) منبع اگزوز:

در بالاى در پوش موتور قرار دارد. صداى دود خروجى را کاهش داده و دود را در

مسیرى که به راننده تراکتور برخورد نکند قرار مى دهد.

سیستم سوخت رسانى

این سیستم سوخت را در زمان و فشار مناسب و به مقدار لازم در موتور تزریق

مى کند. قطعات آن شامل: باک، پمپ مقدماتى، صافى سوخت، پمپ انژکتور و انژکتور ها

مى باشد.

الف) باک ( مخزن سوخت):

سوخت مصرفى تراکتور در آن ذخیره مى شود. سوخت از مجراى خروجى زیر باک

با عبور از شیر سوخت و از مسیر لوله هاى پلاستیکى به پمپ مقدماتى مى رسد. دریچه

اى در بالاى باک قرار دارد که سوخت از طریق آن به داخل باک ریخته مى شود. این

دریچه بوسیله درب باک بسته مى شود.

ب) پمپ مقدماتى:

در کنار موتور قرار گرفته و سوخت تحویلى از باک را با فشار کم به پمپ انژکتور

منتقل مى کند.

ج) صافى سوخت:

درکنار موتور و بعد از پمپ مقدماتى قرار داشته و وظیفه تمیز کردن سوخت را

برعهده دارد.

د) پمپ انژکتور:

سوخت پس از عبور از صافى به پمپ پمپ انژکتوروارد شده سپس تحت فشار زیاد

و در زمان مناسب ازطریق مسیر لوله هاى فولادى به انژکتور ها ارسال مى گردد.

ه) انژکتور ها ( سوخت پاش ها):

سوخت را در فشار مناسب به صورت پودردر زمان تعیین شده به داخل هواى

فشرده شده داخل سیلندر مى پاشند.

و) لوله هاى برگشت:

سوخت اضافه پمپ انژکتور و انژکتور ها از طریق این لوله ها به باک برگردانده

مى شوند.

سیستم خنک کننده:

براى خارج کردن حرارت تولید شده در موتور تراکتور، از این سیستم استفاده

مى شود. قطعات این سیستم عبارتنداز:

رادیاتور، پمپ آب، پروانه، تر موستات و شمع آب

الف) رادیاتور:

رادیاتور در جلو موتور قرار گرفته و آب گرمى را که از موتور وارد آن مى گردد خنک

مى کند. در بالاى رادیاتور دریچه اى براى ریختن آب به داخل آن قرار دارد. این دریچه

توسط درب رادیاتور بسته مى شود.

ب) پمپ آب ( واتر پمپ):

در قسمت جلو موتور روى بدنه سیلندر نصب شده است و آب را از رادیاتور گرفته

و به داخل موتور پمپ مى کند. آب بعد از گرفتن گرماى موتور از آن خارج شده و به

رادیاتور بر مى گردد.

ج) پروانه:

پروانه بین رادیاتور و موتور قرار گرفته و روى محور پمپ آب نصب مى شود. این

دو به وسیله تسمه پروانه اى که روى چرخ تسمه ( چرخ تسمه) قرار دارد به چرخ

تسمه میل لنگ مرتبط شده و با چرخش میل لنگ پروانه و پمپ آب نیز به چرخش

در مى آیند. پروانه هوا را از رادیاتور کشیده و به موتور مى زند. در اطراف پروانه بادگیر

روى رادیاتور نصب شده که مکش هوا از رادیاتور را متمرکز کرده و از بر خورد اجسام

با پروانه جلوگیرى مى کند.

د) ترموستات:

این قطعه در زیر در پوشى کنار سر سیلندر قرار دارد. ترموستات دماى موتور را

با باز وبسته کردن مسیر آب در حد نرمال( این دما در موتور هاى مختلف متفاوت

مى باشد) نگه مى دارد.

ه) شمع آب:

قطعه الکترونیکى است که روى سر سیلندر نزدیک در پوش ترموستات نصب شده

و به نشان دهنده دماى موتور، جلو داشبورد مرتبط مى باشد.

سیستم روغن کارى

این سیستم قطعات متحرک موتور را روغن کارى مى کند. قطعات این سیستم

عبارتند از:

کارتر، پمپ روغن، صافى روغن، میله سنجش سطح روغن، شمع روغن و

خنک کننده روغن

الف) کارتر ( مخزن روغن ):

در زیر موتور قرار گرفته و روغن لازم براى روغن کارى موتور در آن ذخیره

مى گردد. در زیر کارتر دریچه اى براى تخلیه روغن قرار دارد.

ب) پمپ روغن ( :(OIL PUMP

این پمپ در داخل کارتر قرار گرفته و روغن را تحت فشار به قطعات متحرک

موتور مى رساند.

ج) صافى روغن موتور:

در کنار موتور روى پایه صافى نصب شده است. روغن قبل از ورود به پمپ از این

صافى گذشته و مواد معلق در آن گرفته مى شود.

د) دریچه ریختن روغن در موتور:

با باز کردن این دریچه مى توان روغن را در موتور ریخت.

ه) میله سنجش سطح روغن ( گیج روغن):

در کنار موتور قرار گرفته است. وقتى آن را از محل خود خارج کنیم از روى آن

سطح روغن در کارتر مشاهده مى شود.

و) شمع روغن:

روى بدنه سیلندر نصب شده و با نشان دهنده فشار روغن روى جلو داشبورد

ارتباط دارد. این قطعات باهم فشار روغن را در حین روشن بودن موتور به راننده نشان

مى دهند.

ز) خنک کننده روغن:

در بعضى از تراکتور ها رادیاتورى براى کمک به خنک کردن روغن موتور در جلو

رادیاتور آب قرار دارد.

سیستم برق رسانى

هرگاه بخواهیم موتور تراکتور را روشن کنیم مى توانیم با چرخاندن سوییچ موتور

استارتر را به چرخش در آوریم و به کمک آن میل لنگ موتور را چرخانده و موتور را روشن

کنیم. براى این کار قطعاتى استفاده مى شوند که عبارتند از: باترى، استارتر و سوییچ.

در صورت استفاده از برق باترى، به مرور باترى خالى مى شود براى آنکه باترى

همیشه پر بوده و آماده استفاده باشد از قطعاتى استفاده مى شود که عبارتند از: مولد

برق، آفتامات و چراغ شارژ

الف)باترى:

معمولا در محفظه محکمى روى تراکتور قرار میگیرد که از آن براى تامین برق

مورد نیاز قطعات مختلف تراکتور استفاده مى شود.

قطب مثبت باترى به وسیله کابل مثبت به استارتر و قطب منفى باترى بوسیله

کابل منفى به بدنه تراکتور متصل مى شود.

ب) استارتر:

در کنار موتور به صورتى نصب شده است که چرخ دنده آن نزدیک دنده چرخ طیار

موتور قرار بگیرد. با شروع چرخش استارتر چرخ دنده آن با چرخ دنده چرخ طیار در گیر

شده و میل لنگ را به چرخش در مى آورد.

ج) سوئیچ تراکتور و دکمه استارت:

سوئیچ براى کنترل مدار روشنایى و سایر مدارهاى الکتریکى تراکتور است ولى

استارتر دکمه ویژه اى دارد. امروزه در بیشتر تراکتور ها سوئیج براى راه اندازى استارتر

نیز به کار گرفته مى شود.

د) مولد برق:

روى بدنه موتور روى پایه مخصوص قرار دارد و بوسیله تسمه پروانه از میل لنگ

نیرو گرفته و محورآن مى چرخد. برق مورد نیاز براى شارژ ( پر کردن) باترى بوسیله

این ژنراتور کوچک تولید میشود.

ه) آفتامات:

به وسیله سیم هایى در مدار شارژباترى قرار گرفته و وضعیت شارژ را تحت کنترل

دارد. این قطعه در بعضى تراکتور ها روى بدنه تراکتور نصب مى شود و در بعضى

درداخل محفظه مولد نصب مى شود.

بازکردن و بستن ملحقات اطراف تراکتور

توانایی: باز کردن و بستن ملحقات اطراف تراکتور

اهداف رفتاری: فراگیر پس از پایان این درس باید بتواند:

• اصول پیاده و سوار کردن کاپوت، گلگیر، صندلی و تنظیم آن ها را بیان کند.

• کاپوت، گلگیر، صندلی را پیاده و سوار کند.

• اصول باز کردن ملحقات خارجی موتور، باز کردن ملحقات خارجی موتور را بیان کند.

• ملحقات خارجی موتور، باز کردن ملحقات خارجی موتور را بازکند.

• اصول بستن ملحقات خارجی موتور بر روی شاسی تراکتور، بستن ملحقات خارجی موتور بر روی شاسی تراکتور

• را بیان کند.

• ملحقات خارجی موتور بر روی شاسی تراکتور، بستن ملحقات خارجی موتور بر روی شاسی تراکتور

• سوار کند.

• اصول بستن ملحقات خارجی موتور را بیان کند.

• ملحقات خارجی موتوررا ببندد.

براى آنکه بتوان موتور تراکتور رابه منظور تعمیر پیاده کردلازم است تا ملحقاتى

که در اطراف موتور قرار دارندرا باز نمود. با باز کردن این ملحقات امکان دسترسى به

موتور و پیچ هاى متصل کننده موتور به پوسته جعبه دنده و اکسل جلو را امکان پذیر

مى شود. ضمنا این کار اجازه مى دهد که موتور به وسیله جرثقیل مهار شود تا با باز

کردن پیچ هاى اتصال، موتور سقوط نکند.

-2-1 باز کردن ملحقات بین موتور و جعبه دنده:

مرحله اول براى پیاده کردن موتور از روى تراکتور جدا کردن موتور از جعبه دنده

است. در این مرحله ملحقاتى که باید باز شوندعبارتند از: اگزوز، پیش صافى، شبکه

بغل، درپوش موتور ( کاپوت)، باک، میله رابط فرمان، میله رابط پدال گاز، میله رابط

خاموش کن، سیم هاى موجود بین موتور وجعبه دنده، وکلیه ملحقاتى که بین موتور

وجعبه دنده مى باشد.

باز کردن بست هاى باترى:

بست هاى قطب منفى ومثبت

باترى را باز کنید.

باز کردن منبع اگزوز:

پیچ بست قسمت پایین منبع

را باز کنید. با کشیدن منبع اگزوز

به سمت بالا آن را از مانیفولد جدا

کنید.

باز کردن پیش صافى:

پیچ بست گلویى پیش صافى

را شل کنید. با کشیدن پیش صافى

به سمت بالا آن را از لوله ورودى

صافى اصلى جدا کنید.

باز کردن شبکه بغل:

پیچ هاى روى شبکه را ضمن

نگه داشتن شبکه با دست، باز کرده

و هر دو شبکه را بر دارید.

الف- جدا کردن گزوز ب- بست پایین منبع اگزوز

شکل 1- 2– باز کردن اگزوز

شکل 2- 2- باز کردن پیش صافى شکل 3- 2- پیچ هاى شبکه بغل

پیمانه دوم : تعمیر سیستم هاى موتور تراکتور

باز کردن درپوش موتور:

درب هاى باک و رادیاتور را باز نمایید. پیچ هاى نگهدارنده در پوش را از دو طرف

باز و به کمک فرد دیگرى در پوش را بلند کرده بر دارید.

باز کردن باک:

شیلنگ متصل به شیر خروجى با ک را باز کنید. گازوئیل داخل باک را داخل

ظرف تخلیه تخلیه نمایید. سیم نشان دهنده سطح سوخت در باک را جدا کنید. سپس

پیچ هاى نگهدارنده باک را باز کرده و به کمک فرد دیگرى باک را از روى تراکتور

پیاده کنید.

باز کردن میل رابط فرمان:

مهره هاى سیبک سر میل رابط از سمت فرمان را باز کرده با چکش ضرباتى را به

محل اتصال سیبک وارد کنید تا سیبک آزاد شود.

باز کردن میله رابط پدال گاز:

خار اتصال میله به اهرم گاز روى پمپ انژکتور را آزاد کنید و میله را از محل خود

خارج کنید.

باز کردن میله رابط خاموش کن:

سر میله را از سمت پمپ انژکتور با جدا کردن خار آن آزاد کنید.

الف- باز کردن در باک ب- باز کردن در رادیاتور ج- برداشتن درپوش موتور

شکل 4- 2- درپوش موتور

شکل 5- 2- میل رابط فرمان شکل 6- 2- میل رابط پدال گاز شکل 7- 2- میل رابط خاموش کن

باز کردن سیم ها:

تعدادى رشته سیم از طرف جلو داشبورد به سمت جلو تراکتور و

استارتر رفته است. براى جدا کردن موتور از جعبه دنده این سیم هارا

از محل فیش هایشان آزاد کرده و در محل مناسب قرار دهید.

باز کردن استارتر:

پیچ هاى نگهدارنده استارتر به بدنه را باز کنید و استارتر را

بردارید.

در صورتى که ملحقات دیگرى مابین موتور وجعبه دنده قرار دارند

ویا جلو پیچ هاى اتصال را گرفته اند آن ها را باز کنید.

-2-2 جدا کردن موتور از جعبه دنده:

بعد از باز کردن ملحقات موتور، آن را طى مراحل زیر از جعبه دنده جدا کنید.

1) پشت وجلو چرخ هاى عقب تراکتور موانعى قرار دهید تا جلوى حرکت چرخ ها

گرفته شود.

2) زیر پوسته جعبه دنده خرک محکمى را قرار دهید به شکلى که امکان جابجا

شدن ولیز خوردن نداشته باشدو وزن جعبه دنده وقسمت عقب تراکتور روى آن وارد

شود. این خرک باید بتواند وزن وارده را تحمل کند.

3) بوسیله جرثقیل دروازه اى ( زنجیرى ) و با اتصال چنگک طناب، زنجیر و یا

سیم بکسل به حلقه هاى اتصال، موتور را در وضعیتى قرار دهید که وزن آن روى

جرثقیل وارد شود. ویا وزن موتوررا روى جکى که در امتداد ریل حرکت مى کند وارد

کنید.

4) اتصال پایه جعبه فرمان به موتوررا باز کنید.