دانلود قرآن کریم | به قرائت أبی الحارث عن الکسائی | دانلود فایل |
دانلود قرآن کریم | به قرائت ابن ذکوان عن ابن عامر | دانلود فایل |
دانلود قرآن کریم | به قرائت البزی عن ابن کثیر | دانلود فایل |
دانلود قرآن کریم | به قرائت الدوری عن الکسائی | دانلود فایل |
دانلود قرآن کریم | به قرائت الدوری عن أبی عمرو | دانلود فایل |
دانلود قرآن کریم | به قرائت خلاد عن عمزه | دانلود فایل |
دانلود قرآن کریم | به قرائت خلف عن حمزه | دانلود فایل |
دانلود قرآن کریم | به قرائت شعبة عن عاصم | دانلود فایل |
دانلود قرآن کریم | به قرائت قالون عن نافع | دانلود فایل |
دانلود قرآن کریم | به قرائت حفص عن عاصم | دانلود فایل |
دانلود قرآن کریم | به قرائت قنبل عن ابن کثیر | دانلود فایل |
دانلود قرآن کریم | به قرائت هشام عن ابن عامر | دانلود فایل |
دانلود قرآن کریم | به قرائت ورش عن نافع | دانلود فایل |
دانلود قرآن کریم | به قرائت السوسی عن أبی عمرو | دانلود فایل |
در صورت بروز هرگونه مشکل مارا با نظرات خود اگاه کنید. با تشکر از همکاری شما
وسعت این استان 187052 کیلومتر مربع، سیستان 15197 کیلومترمربع و بلوچستان 172305 کیلومتر مربع است. این استان بیش از 11% از وسعت کل کشور را در بر میگیرد و از شمال به استان خراسان، از غرب به استان کرمان و هرمزگان و از جنوب به دریای عمان، از مشرق با افغانستان و پاکستان محدود است.کوههای سیستان و بلوچستان جزء رشتهی کوههای مرکزی ایران است، بلندترین نقطهی آن در کوه تفتان دارای 4042 متر ارتفاع و پستترین منطقه آن در کنارههای دریای عمان قرار گرفته و شامل ناهمواریهای مشرق چاله لوت و ارتفاعات دیواره شرقی چاله جازموریان است.پهنای کوهستان از شمال به جنوب افزایش مییابد و در فاصله ایرانشهر، کوهک، شامل دو قسمت کوههای سیستان و کوههای بلوچستان به بیشترین حد میرسد.
آب و هوای استان از نوع آب و هوای بیابانی است. حداکثر دمای سالانه آن بالای 40 درجه سانتیگراد است. زاهدان سردترین و ایرانشهر گرمترین شهرهای استان است. نوسانات رطوبت، وجود بادهای موسمی همچون بادهای معروف به "صد و بیست روزه" و "باد هفتم" یا "گاوکش" و ریزش جوی و اختلاف دما در 24 ساعت به استثنای نواحی معتدل سواحل دریای عمان، شرایط خاص اقلیمی، پوشش گیاهی، جانوری، مناظر بدیعی را به وجود آورده است.
اینجا سرزمین نخلهای راست قامت بلند همت است و دیار نخل های کوتاه آرزو، ریگ های تفتیده در شکوه انوار طلایی خورشید، پای می کوبند و جان به خنکای نسیم شبهای با صفا، صفا می دهند. در این ولایت، مردم صبورند و میهمان پذیر و سلحشور، افتاده اند و سربلند ، آرام اند و خروشان، تیره اند و روشن، خاکی اند و افلاکی، دستان شان نقش حقیقت می زند و چشمان شان، برق حقیقت.
استان بلوچستان و سیستان به عنوان یکی از پهناورترین استان های کشور دارای قدمتی دیرینه می باشد که درکتب مختلف تاریخی بدان اشاره شده است. این استان با توجه به مرز طولانی مشترک با دو کشور پاکستان و افغانستان و مرز ساحلی طولانی با دریای عمان، در جنوب شرقی ایران از موقعیتی حساس و استراتژیک برخوردار می باشد.
و بــــــــــــــــــــــــلوچستان
بلوچستان امروزی که ناحیه جنوبی استان را تشکیل میدهد، در قدیمیترین اسناد تاریخی به اسم «مکا» مشهور بوده و در نوشتههای هرودت تاریخ نگار یونانی از آن به عنوان «گدروزیا» یاد شدهاست.به دنبال سقوط هخامنشیان توسط اسکندر مقدونی (۲۳۰ پ- م) وی مسیر بازگشت خود از هند را «گدروزیا» انتخاب کردهاست. پس از ساسانیان توسط اعراب مسلمان، در زمان خلیفه دوم (فاروق اعظم رضی الله عنه) اکثر مردم این سرزمین بلافاصله به اسلام گرویدند.از زمان ساسانیان به بعد این سرزمین همواره جزیی از ایران محسوب میشد تا اینکه با دخالت بریتانیا در قرن نوزدهم میلادی عملاً به دو بخش غربی و شرقی تقسیم شد. از این به بعد بلوچستان مانند سایر ایالتها و ولایتهای کشور حکومت خان خانی داشت تا در سال ۱۳۰۷ ه.ش پس از شکست دوستمحمدخان بارکزائی قدرت حکومت مرکزی در این خطه تثبیت شد.
روستاى تیس از نظر موقعیت جغرافیایى 5کیلومترى شمال غربىچابهاردر ضلع شرقى منطقه آزاد تجارى قرار گرفته است داراى بهترین موقعیت براى گردشگران ومسافران در شهرستان چابهار میباشد.
تیس (طیس)، یا تیز، مهمترین بندرگاه و مرکز بازرگانی ناحیۀ تاریخی مکران. این بندر امروزه اهمیت و اعتبار گذشتۀ خود را از دست داده است و به صورت روستایی ساحلی در 9 کیلومتری شمال بندر چابهار در کرانۀ خاوری خلیج چابهار بر سر راه چابهار به نیکشهر و بندر کنارک جای دارد (جعفری، 320؛ راهنما...، 8).
روستای تیس دارای آب و هوایی گرم و خشک است و کوههای شهبازبند از شمال خاوری، لاوری از خاور و پیلبند از جنوبخاوری آن را در بر گرفتهاند و رودخانۀ لاوری از میانآن میگذرد. مردمان تیس به کار کشاورزی، دامداری و ماهیگیری اشتغال دارند، به زبان بلوچی سخن میگویند و از لحاظ دینی مسلمانِ سنی مذهباند. بر اساس سرشماری 1391ش، 1450 خانوار (7.125 نفر) در این روستا ساکن بودهاند .
پیشینۀ تاریخی: کهنترین آگاهیها از بندر تیس به دورۀ ساسانی باز میگردد. تیس در آن روزگار بندر غربی استان مکران بهشمار میآمد و توسط جادهای به پوهل پهرگ1 (فوهل ـ فهره) ایستگاه مرزی ساسانیان بر کرانۀ رود بمپور میپیوست (برونر، 773, 777) و بر سر راه دریایی ابریشم بود (رایین، 240).
ابن بلخی فتح تیس را به دست تازیان، توسط لشکر بصره دانسته، ولی به تاریخ این رویداد اشاره نکرده است (ص 283). در نوشتههای جغرافیایی سدۀ 4ق/10م که از این شهر با نام تیز یاد شده، آگاهیهای روشن و جالبی دربارۀ آنجا گزارش شده است. بزرگ بن شهریار رامهرمزی، ناخدای ایرانی، در نیمۀ نخست سدۀ 4ق نام تیز را در اثر معروف خود عجائب الهند آورده است (ص 83، 102). در حدودالعالم تیز نخستین شهر از حدود سند و بر کران دریا بهشمار رفته است (ص 124). مقدسی تیز را باراندازی معروف، پر از نخلستان، دارای چندین کاروانسرا، مسجدی زیبا و مردمی میانهحال نوشته است (ص 478). ابودلف هنگامی که از بهترین آب معدنی جهان در سلماس سخن گفته، افزوده است که همانند این آب را فقط در شهر تیز و ناحیۀ مکران دیده است (ص 51-52). اصطخری تیز را بزرگترین شهر مکران و فرضۀ (بندرگاه) این سرزمین نامیده است (ص 177).
در 360ق/971م عابد بن علی از سرداران عضدالدولۀ دیلمی پس از سرکوب شورش قفصها و بلوچها، تیز را گرفت و در آنجا دست به کشتار گشود و گروهی از مردم آنجا را نیز به اسارت برد، تا آنکه مردم تیس ناگزیر شدند دست از نبرد کشیده، راه و رسم مسلمانی پیش گیرند (ابن اثیر، 8/613؛ ابوعلی مسکویه، 2/298-299). این رویداد نشان میدهد که گروههایی از مردم این سرزمینها، تا آن هنگام هنوز مسلمان نشده بودند.
در 422ق/1031م مسعود غزنوی سپاهی به تیز فرستاد و آنجا و سرزمینهای مجاورش را تصرف کرد (ابن اثیر، 9/412). در سفر ملک قاورد، از شاهان سلجوقی کرمان (سل 433-466ق) به مکران، تیس مرمت گردید (وزیری، 1/349). در زمان ارسلان شاه (495-536 ق) مجدالدین وزیر، برای نظارت به بندر تیز گسیل شد و در آنجا با مردم به عدالت رفتار کرد (افضلالدین، 145-146).
1. Puhl-Pahrag
در دوران سلطنت طغرل سلجوقی (551-562 ق) بندر تیز از چنان رونقی برخوردار گردید که تمغای (باج و خراج) آن به 15 هزار دینار اجاره رفت (وزیری، 1/370-371). افضلالدین کرمانی در سدۀ 6 ق/12م در کتاب عقدالعلى بیشترین آگاهیها را دربارۀ بندرتیس داده است؛ بنا به نوشتۀ او، از این بندر کالاهای بسیار، از راه بازرگانی و دستمزد کشتیها به خزانۀ پادشاه میرسیده، و تیس بندرگاه مردم هند، سند، حبشه، زنگبار، مصر، دیار عرب، عمان و بحرین بوده است. وی از فراوردههای کمیاب و نیز بردههای هندی، حبشی و زنگی سخن گفته است که همۀ آنها را از تیس به جاهای دیگر میبردهاند (ص 127-128). در همین زمان است که این بندر از دیدگاه بازرگانی بر هرمز ــ که رو بـه ویرانـی بـود ــ بـرتـری یـافت (لستـرنـج، 330). پس از درگذشت ملک طغرل، و رو به زوال نهادن جیرفت و قمادین، کاروانهای بازرگانی مسیر خود را از بندر تیس برمیگزیدند و به همین سبب، مردم آن بسیار ثروتمند شده بودند (محمدبن ابراهیم، 176).
در 584 ق/1188م، تیس بدون شک یک بندر بزرگ بهشمار میآمده، و کاروانها به علت ناامنی و بسته بودن راه بندر هرمز، از راه آن رفتوآمد میکردند. بندر تیس همچنین مرکزی برای خرید و فروش شکر مکران و احتمالاً مرکز تجارت گندم سیستان بوده است (سایکس، 110). در نیمۀ نخست سدۀ
8 ق/14م، برخی تیس را مرکز مکران، و برخی آن را از شهرهای بزرگ این سرزمین بهشمار آوردهاند (ابوالفدا، 22؛ حمدالله، 262).
نمای اولیه مسجد مسجد جامع تیس یا مسجد طوبی به صدر اسلام بر می گردد. این مسجد قدیمی به مسجد تک مناره نیز معروف می باشد سبک معماری و تزئینات داخلی آن همانند مساجد کشور اسلامی پاکستان می باشد .