سیستان و بلوچستان

وسعت این استان 187052 کیلومتر مربع، سیستان 15197 کیلومترمربع و بلوچستان 172305 کیلومتر مربع است. این استان بیش از 11% از وسعت کل کشور را در بر میگیرد و از شمال به استان خراسان، از غرب به استان کرمان و هرمزگان و از جنوب به دریای عمان، از مشرق با افغانستان و پاکستان محدود است.کوههای سیستان و بلوچستان جزء رشتهی کوههای مرکزی ایران است، بلندترین نقطهی آن در کوه تفتان دارای 4042 متر ارتفاع و پستترین منطقه آن در کنارههای دریای عمان قرار گرفته و شامل ناهمواریهای مشرق چاله لوت و ارتفاعات دیواره شرقی چاله جازموریان است.پهنای کوهستان از شمال به جنوب افزایش مییابد و در فاصله ایرانشهر، کوهک، شامل دو قسمت کوههای سیستان و کوههای بلوچستان به بیشترین حد میرسد.

آب و هوای استان از نوع آب و هوای بیابانی است. حداکثر دمای سالانه آن بالای 40 درجه سانتیگراد است. زاهدان سردترین و ایرانشهر گرمترین شهرهای استان است. نوسانات رطوبت، وجود بادهای موسمی همچون بادهای معروف به "صد و بیست روزه" و "باد هفتم" یا "گاوکش" و ریزش جوی و اختلاف دما در 24 ساعت به استثنای نواحی معتدل سواحل دریای عمان، شرایط خاص اقلیمی، پوشش گیاهی، جانوری، مناظر بدیعی را به وجود آورده است.

اینجا سرزمین نخلهای راست قامت بلند همت است و دیار نخل های کوتاه آرزو، ریگ های تفتیده در شکوه انوار طلایی خورشید، پای می کوبند و جان به خنکای نسیم شبهای با صفا، صفا می دهند. در این ولایت، مردم صبورند و میهمان پذیر و سلحشور، افتاده اند و سربلند ، آرام اند و خروشان، تیره اند و روشن، خاکی اند و افلاکی، دستان شان نقش حقیقت می زند و چشمان شان، برق حقیقت.

استان بلوچستان و سیستان به عنوان یکی از پهناورترین استان های کشور دارای قدمتی دیرینه می باشد که درکتب مختلف تاریخی بدان اشاره شده است. این استان با توجه به مرز طولانی مشترک با دو کشور پاکستان و افغانستان و مرز ساحلی طولانی با دریای عمان، در جنوب شرقی ایران از موقعیتی حساس و استراتژیک برخوردار می باشد.

و بــــــــــــــــــــــــلوچستان

بلوچستان امروزی که ناحیه جنوبی استان را تشکیل میدهد، در قدیمیترین اسناد تاریخی به اسم «مکا» مشهور بوده و در نوشتههای هرودت تاریخ نگار یونانی از آن به عنوان «گدروزیا» یاد شدهاست.به دنبال سقوط هخامنشیان توسط اسکندر مقدونی (۲۳۰ پ- م) وی مسیر بازگشت خود از هند را «گدروزیا» انتخاب کردهاست. پس از ساسانیان توسط اعراب مسلمان، در زمان خلیفه دوم (فاروق اعظم رضی الله عنه) اکثر مردم این سرزمین بلافاصله به اسلام گرویدند.از زمان ساسانیان به بعد این سرزمین همواره جزیی از ایران محسوب میشد تا اینکه با دخالت بریتانیا در قرن نوزدهم میلادی عملاً به دو بخش غربی و شرقی تقسیم شد. از این به بعد بلوچستان مانند سایر ایالتها و ولایتهای کشور حکومت خان خانی داشت تا در سال ۱۳۰۷ ه.ش پس از شکست دوستمحمدخان بارکزائی قدرت حکومت مرکزی در این خطه تثبیت شد.